De periode vlak vóór het feitelijke scheidingsproces verdient in veel echtscheidingen net zoveel aandacht als de scheiding zelf. Je hebt waarschijnlijk net een groot deel van je autonomie ingeleverd in een laatste poging om je huwelijk te redden en daar zit je - patsboem - bij de mediator om in drie gesprekken even tot afspraken te komen over de volgende 10 jaar van je leven. Wellicht eerst toch maar eens een gesprek voeren met een psycholoog die zich heeft gespecialiseerd in gezinssituaties of een paar sessies met een gedragscoach die je confronteert met je gedrag en in hoeverre dat nog uit jezelf komt. 

Als echtscheidingsadvocaat stuur ik regelmatig cliënten door naar een andere professional, bij voorkeur in een zo vroeg mogelijk stadium. De kwaliteit van de scheiding is er vaak erg mee geholpen.

Kinderen

Over kinderen en hun scheidende ouders wordt veel geroepen, vaak erg stellig en redelijk eenzijdig. Elk kind is anders en reageert anders op een scheiding, maar een gemene deler die niet ter discussie staat, is dat kinderen eronder lijden als hun ouders zich tegenover elkaar niet weten te gedragen. Dat geldt tijdens het huwelijk, maar ook daarna. Jullie zijn de twee belangrijkste mensen in hun leven.

Feit is ook dat kinderen zelf ook wel begrijpen dat, als papa nooit kwam kijken bij het voetballen, het vreemd is als de ouders na de scheiding - in het belang van het kind - ineens beiden aan de lijn staan te joelen. Compensatie is er  in alle soorten en maten, dus zullen ze natuurlijk wel proberen er maximaal voordeel uit te halen. Kinderen zijn opportunisten, ook na de scheiding.